Het etiketdoolhof

Over etiketten is er al veel geschreven, onderzocht maar vooral gediscussieerd. Het etiket is in tussentijd al een pak verbeterd en aangepast. Recent is het nu ook verplicht (sinds 13 december 2016) ,voor de meerderheid van de voorverpakte voedingsmiddelen, om ook de voedingswaarde te vermelden. Dit maakt het jammer genoeg niet makkelijker maar net moeilijker… Daarom nemen we even gas terug en overlopen we het etiket stap per stap.

De ingrediëntenlijst wordt vaak over het hoofd gezien wanneer we een opzoek gaan naar een gezond product. Deze lijst geeft ons nochtans veel informatie i.v.m. de samenstelling en dus de ‘gezondheidsscore’ van het product.
Zo is het ingrediënt dat het meest vooraan staat, het meeste aanwezig in het product. Staat suiker als eerste op de lijst? Dan kan je er al vanuit gaan dat het een zeer suikerrijk product is. Is het dan zo makkelijk? Neen! Want zo gebruiken producenten tal van andere benamingen om de consument te misleiden. Zo bestaan er ondertussen al tal van synoniemen voor suiker:

-          Fructose(stroop)

-          Glucose(stroop)

-          Melasse

-          Invertsuiker

-          Honing

-          ….

Staat één van deze ingrediënten vooraan of als eerste in de lijst, dan blijft – ondanks een andere benaming – het een suikerrijk product. 

Iedereen herkent de voedingswaarde op het etiket maar het zijn slechts een handvol mensen die deze lezen en effectief kunnen ontcijferen. Want de voedingswaarde staat per 100g en per portie. Wat is trouwens een goede portie en vanaf wanneer bevat een product veel kilocalorieën?

We nemen als voorbeeld de koek. Aan welke voorwaarden voldoet een goede koek?

ü  Max. 150 kcal/portie

ü  Max. 20g vet /100g

ü  Max. 1/3 verzadigd vet tov totaal vet/ 100g

ü  Min. 3g vezels/100g

ü  Min. 5g eiwitten/100g

ü  Max. 1g zout/100g

Voldoet je koek aan deze voorwaarden? Goed! Maar vergeet zeker niet te kijken naar hoe je koek verpakt is (per 3, per 2, per 1, etc. ). Want is je koek per 3 verpakt en staat de voedingswaarde per koek dan vermenigvuldig je alle waarden maal 3. Het kan goed zijn dat die ene koek goed scoort maar dat de andere 2 koekjes in de verpakking er teveel aan zijn. 

We kunnen gerust spreken  van ‘de hype rond light’. In de supermarkt vind je van veel producten een light variant op de markt. Maar light staat niet synoniem voor gezond!
Want de wetgeving zegt:

‘De term ‘light’ mag worden gebruikt als het verschil in energiewaarde (kcal), vetten of suikers in vergelijking met het oorspronkelijke voedingsmiddel minimaal 30 procent bedraagt.’

Een korte zin maar wel eentje met veel nuances.

In het eerste deel van de zin zeggen ze: ‘Een light product is pas light als het 30% minder energie, vet of suikers bevat’. Dit zorgt ervoor dat de term light erg misleidend is. Een mooi voorbeeld hiervan zijn light chips. Deze bevatten inderdaad 30% minder vetten maar bevatten meer koolhydraten dan de originele variant. In energiewaarde is er bijna geen verschil enkel de verhouding liggen anders (meer vetten in de originele t.o.v. meer koolhydraten in de light variant).

In de tweede regel staat er ‘in vergelijking met het oorspronkelijke voedingsmiddel’. Opnieuw een aandachtspunt. Want een product met een slechte voedingswaarde kan een light versie op de markt brengen die helemaal niet gezond of gezonder is dan het oorspronkelijke product (zie voorbeeld light chips).

Lees dus bij light steeds de verpakking goed na!

Meer weten? Kom dan zeker eens een kijkje nemen op onze website!